Tuesday, February 1, 2011

ആരോരില കൊത്തി വീഴ്ത്തുമീ ജലധിയില്‍... 
എത്ര വേഗത്തിലാണ് 
നമ്മുടെ തണല്‍ വഴികളിലെല്ലാം 
ഇരിപ്പിടങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാവുന്നത് 
ശബ്ദങ്ങള്‍ മുറിഞ്ഞു താഴുന്നത് 

വാക്ക് വറ്റിയ അതിരുകളിലാണ്‌ 
മൂര്‍ച്ചപ്പെടുത്തിയ ആയുധങ്ങള്‍ 
സ്വയം പൊട്ടിതെറിക്കുക

പേടിച്ചുറഞ്ഞു പോയ 
നമ്മുടെ ഗുഹാ മൌനങ്ങള്‍ക്ക് 
മേല്‍ ആരാണ് 
ഒരില കൊത്തി വീഴ്ത്തുക?

NB: Editorial written by me in thalassery  Engineering college magazine 2007  

Saturday, December 18, 2010

പീരീഡ്‌

     

  തല മുഴുവന്‍ വിപ്ലവമുയി തലശ്ശേരി എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കാലം... പതിവ് പോലെ  ഒരു ദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ക്ലാസ്സ്‌ കട്ട്‌ ചെയ്ത് കോളേജ് കാന്റീനില്‍ 4  ചായയുമായി 8  പേര്‍ ഒരു മേശയ്ക് ചുറ്റും ഇരുന്ന്‍ കാമ്പസില്‍  എങ്ങനെ വിപ്ലവം നടത്തം എന്നതിനെ പറ്റി തല പുകഞാലോചിച്ച്      കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു...  
          പെട്ടെന്ന്‍ ഞങ്ങളില്‍ തല മൂത്ത സഖാവിന് ഒരു കാള്‍, പെട്ടെന്ന് ‍തന്നെ ഫോണ്‍ കട്ട്‌ ചെയ്ത് സഖാവ് മറ്റു കുട്ടി സഖാക്കളോടായി പറഞ്ഞു..."ഒരാള്‍ സീരിയസ് ആയി തലശ്ശേരി കോ-ഓപ്പ് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ICU വില്‍ കിടക്കുന്നുണ്ട്,അയാള്‍ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന്‍ AB -VE രക്തം വേണം. അനീസേ ഇവനെയും കൂടി പോയി അന്വേഷിച്ച്  വാ"  മറ്റൊരു കുട്ടി സഖാവിനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ച എന്നോടായി പറഞ്ഞു... 
         ആ കുട്ടി സഖാവും ഞാനും AB -ve  ഭൂജാതരെയും തേടി ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു. കൂടെയുള്ള കുട്ടി സഖാവ് ഇന്ന് വരെ ഒരു നിമിഷം പോലും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല.  ചെഗുവേരയുടെയും കാസ്ട്രോയുടെയും കടുത്ത ആരാധകനായ കക്ഷി നടത്തത്തിലും ചേഷ്ടകളിലും ചെഗുവേരയെ പോലെയാണെന്നും രൂപത്തില്‍  കാസ്ട്രോയെ പോലെയാണെന്നും   അവകാശപ്പെടുന്നു. ഓഫീസിന്‍റെ  കോണിപടികള്‍ കയറുമ്പോഴും കക്ഷി വിപ്ലവത്തിന്‍റെ  അനശ്വരതയെ കുറിച്ച് വാചാലനായിരുന്നു...
       ഓഫീസിലെ BIO -DATA കള്‍ നോക്കിയപ്പോ ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി. കോളേജില്‍ 2 പേര്‍ മാത്രമാണ് AB -VE  രക്തം ശരീരത്തിലോടുന്നവര്‍.2nd year EEE ലെ ഒരു ആണ്ക്കുട്ടിയും 1st year ECE യിലെ ഒരു പെണ്‍ കിടാവും.  പുതിയ വിഷയം കിട്ടിയെന്ന  സന്തോഷത്തില്‍  നമ്മുടെ കുട്ടി സഖാവ്     രക്ത ഗ്രൂപ്പുകളെ കുറിച്ച് ആധികാരികമായി സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു "വാ, നമുക്ക് പോയി അന്വേഷിക്കാം..    
     പൊതുവേ ലോല ഹൃദയനായ നമ്മുടെ സഖാവ് പെണ്‍ കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി.അപ്പൊ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു " നില്‍ക്കെടാ അവിടെ,ആദ്യം നമുക്ക് ആണ്‍കുട്ടിയെ കാണാം. മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ കുട്ടി സഖാവ് എന്‍റെ കൂടെ വന്നു. EEE ബ്ലോക്കില്‍ അര മണിക്കൂര്‍ അലഞ്ഞ ശേഷം ഞങ്ങള്‍ AB -VE  ഭൂജാതനെ കണ്ടെത്തി. കക്ഷിക്ക് സുഖമില്ലത്രേ, അതോണ്ട് കൊടുക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന്‍ തീര്‍ത്ത് പറഞ്ഞു.ഒടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ 1st year ലെ പെണ്‍ കുട്ടിയെ കാണാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
   ക്ലാസ്സ്‌ ടൈം ആയത് കൊണ്ട് പെണ്‍ കുട്ടിയെ ക്ലാസ്സില്‍ നിന്ന്‍ വിളിച്ചിറക്കി കുട്ടി സഖാവ് കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.

പെണ്‍കുട്ടി: എനിക്ക് പറ്റില്ല.
സഖാവ്: അതെന്താ?
പെണ്‍കുട്ടി: എനിക്കിപ്പോ പറ്റാത്തത്  കൊണ്ടാ, അല്ലേല്‍ കൊടുക്കായിരുന്നു.
സഖാവ്:അതെന്താടോ നിനക്ക് കൊടുക്കാന്‍ പറ്റാതെ?  നീ കാര്യം പറയെടോ.
പെണ്‍കുട്ടി: അത്... അത്.... ഒന്നൂല...എനിക്കിപ്പോ പറ്റില്ല,. അത്ര തന്നെ..
സഖാവ്: നീ അങ്ങനെ പറയരുത്, രക്തദാനം എന്നാല്‍  ജീവദാനമാണ്.    ...........................................
........................................................................................................................................................................................................... .......................................................................................................................................................................................................
               സഖാവ് രക്ത ദാനത്തെ കുറിച്ച് വാചാലനായി തുടങ്ങി. പൊതുവേ ബോറെനായ കുട്ടി സഖാവിനെ ആ കുട്ടിക്കും ബോറടിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഒടുവില്‍ മറ്റു    രക്ഷയില്ലാതെ       അവള്‍ പറഞ്ഞു...
                                                     "എനിക്കിപ്പോ  പീരീഡ്‌ ആണ്..." 
           പിന്നീടവിടെ കേട്ടത് കുട്ടി സഖാവിന്‍റെ ആക്രോശമായിരുന്നു....
"പ്ഫാ...... നിന്‍റെയൊരു   പീരീഡ്‌,ഞങ്ങളൊക്കെ ദിവസവും എല്ലാ പിരീഡും കട്ട്‌ ചെയ്ത് സമരം ചെയ്തോണ്ട നീയൊക്കെ ഇവിടെ പഠിക്കുന്നെ..അപോഴാ നിനക്ക് നിന്‍റെയൊരു പീരീഡ്‌ കട്ട്‌ ചെയാന്‍ പറ്റാത്തെ. വേണേല്‍ ആ പിരീഡിന്‍റെ  ATTENDENCE ഞാന്‍  നിനക്ക് മേടിച്ച് തരാം.  ഞങ്ങള്‍‍ക്കൊന്നുമില്ലാത്തതാണല്ലോ    ഈ പീരീഡ്‌."
  

Friday, October 1, 2010

ട്രാഫിക്‌ സിഗ്നല്‍ 
പിഴച്ചു പോയിരുന്നു 
സഞ്ചാര പഥങ്ങള്‍
ഒരിക്കല്‍...
പകുതി ജീവന്‍ 
കൊടുത്തു 
നേരെയാക്കി...
പക്ഷേ,
കുരുങ്ങിപ്പോയി
ജീവിതത്തിന്റെ
ട്രാഫിക്‌ സിഗ്നലില്‍...
മുന്നോട്ട് 
പോകണമെന്നുണ്ട്.
ചുവപ്പും മഞ്ഞയും 
മാത്രം മാറി 
മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു...
പക്ഷേ,
പച്ച മാത്രം 
കത്തിയില്ല....
ഒടുവില്‍,
ബാക്കി വെച്ച 
പകുതി ജീവന്റെ 
കാത്തിരിപ്പിനൊടുവില്‍ 
പച്ച കത്തി...
അത് വലത്തോട്ടും
ഇടത്തോട്ടും
നേരെയും...!

Friday, August 27, 2010

?????
ചില ചോദ്യങ്ങള്‍ 
അസ്ത്രങ്ങളാണ്... 
തുളച്ചു കയറും
ഹൃദയത്തിനകത്തെക്ക്,
ഒരു ഹൃദയവുമില്ലാതെ...
അറിയാമായിരുന്നു,
ചില ഉത്തരങ്ങള്‍...
പക്ഷേ, 
പറയരുതെന്നരോ 
വിലക്കിയിരുന്നു...
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത 
ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍
മുട്ടുമടക്കി
മുകളിലോട്ടും താഴോട്ടും
ഇടത്തോട്ടും വലത്തോട്ടും
കുരിശു വരച്ചു
ഞാന്‍...


Tuesday, August 24, 2010

          ആത്മഹത്യ

              ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് മരണം ഒരു പ്രതീക്ഷയാണ്... ക്രൂരമായ ജീവിതാനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്ന്‍ നിത്യമായ നിദ്രയിലേക്കുള്ള രക്ഷപ്പെടല്‍.ലക്ഷ്യമില്ലതാവുന്ന ജീവിതങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നിലെ ലക്ഷ്യവുമാകുന്നു ചിലപ്പോള്‍ മരണം.
          ആത്മഹത്യകള്‍ക്ക് കാരണങ്ങള്‍ പലതാകാം. സാധാരണ പറയുന്നത് പോലെ ജീവിത പ്രതിസന്ധികള്‍ മാത്രമല്ല ആത്മഹത്യകള്‍ക്ക് കാരണം.. മരണത്തെ ജീവിതത്തെക്കാളേറെ ഇഷ്ടടപെട്ട് ഒരു കാമുകനെ പോലെ മരണത്തെ മനസ്സാ വരിച്ച് മരണത്തിലേക്ക് നടന്നു കയരുന്നവരുമുണ്ട്.ഇവര്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നത് മരണത്തെ അത്രമേല്‍ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ്.
           നിത്യവും മരണത്തെ ഉപാസിച്ച് മരണത്തിന്റെ കാലൊച്ചകള്‍ക്ക്  വേണ്ടി കാതോര്‍ത്ത്‌ ജീവിതത്തിന്റെ പാപങ്ങളില്‍ നിന്ന്‍ മരണത്തിന്റെ പുണ്യത്തിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യാന്‍ കൊതിച്ചവര്‍. മരണമെന്ന സംഗീതം കേള്‍ക്കാനാഗ്രഹിച്ച് മരണത്തിന്റെ ഈണവും താളവും മനസ്സില്‍ കൊണ്ട് നടന്നവര്‍... വര്‍ണങ്ങളില്‍ ചാലിച്ച പുതിയ ലോകത്തിന്റെ വിസ്മയ കാഴ്ചകളെ മനസ്സില്‍ താലോലിച്ച് ജനം ജീവിതമെന്ന്‍ വിളികുന്നതിനോട് തികച്ചും വികാരരഹിതമായി യാത്രമൊഴി ചൊല്ലിയവര്‍... മരണത്തിലേക്ക്  പ്രണയ പരിവേശത്തോടെ നടന്ന്‍ കയറിയവര്‍... 
         ഇവര്‍ എന്ത്കൊണ്ട് മരണത്തെ പ്രണയിച്ചു? ഭ്രാന്തമായ ചിന്തകളുടെ അനന്തര ഫലമാനെന്ന്‍ പറയാന്‍ വയ്യ... അതൊരിക്കലും മതിഭ്രമവുമായിരുന്നില്ല... ഒരു പക്ഷേ,നിര്‍വചിക്കപ്പെടാനാവാത്ത മനസ്സിന്റെ വിങ്ങലാവാം....