"വേഗം നടക്കെടാ...., ഒന്നുമില്ലേല് external ലാബ് എക്സാം അല്ലെ? മിക്കവാറും അടുത്ത തവണ എഴുതേണ്ടി വരും" ഞങ്ങള് 3 പേരും കുണ്ടൂര് മല ചവിട്ടി കയറുമ്പോഴും കൂട്ടത്തില് അല്പമെങ്കിലും പഠിക്കണം എന്ന് വിചാരമുള്ള,പഠിപ്പിസ്റ്റ് ആണെന്ന് മറ്റുള്ളവരെ കാണിക്കുന്ന ഒന്നാമന് പിറു പിറുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.... " താനാ കരി നാവെടുത്തു വളക്കാതെ, എല്ലാം ശരിയാകും "എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാന് അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോഴും പൊതുവേ അലസനായ തടിയനു യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല.. മൂപ്പര് അപ്പോഴും ഏതോ കിനാവിലാണെന്ന് തോന്നുന്നു...
"വല്ലാത്ത ഒരു ദിവസം തന്നെ,ഒരു ഓട്ടോ പോലും കിട്ടുന്നില്ലലോ. ഇന്ന് കുന്നു കയറേണ്ടി വരും" ഞാന് മനസ്സില് പറഞ്ഞു..സമയം ഇപ്പോള് തന്നെ 9 .20 ആയി, 9 .30 നു ലാബ് എക്സാമിന് കയറാന് പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല...
ഓടി കിതച്ചു ഞങ്ങള് മൂവരും കാന്റീനില് എത്തിയപ്പോ സമയം 9 .35, നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ട്, രാവിലെ ഒന്നും കഴിച്ചുമില്ല, ഇന്നലെ രാത്രിയിലെ പാര്ട്ടിയുടെ ക്ഷീണവും വിട്ടു മാറിയിട്ടില്ല. ഇനിയിപ്പോ കാന്റീനില് നിന്ന് ഒരു ചായ പോലും കുടുക്കാന് സമയം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല...
അപ്പോഴാണ് ഞങ്ങള് മറ്റൊരു കാര്യം ഓര്ത്തത്. ലാബില് കയറണമെങ്കില് ഷൂവും കോട്ടും വേണം.. ഞങ്ങളുടെ കയ്യില് രണ്ടും ഇല്ല. ഇടി വെട്ടിയവനെ പാമ്പ് കടിച്ചല്ലോ ഭഗവാനെ...ഇനിയെന്തു ചെയ്യും? ഞങ്ങള് നേരെ കാന്റീനില് ബാലേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി."ബാലേട്ടാ, ആരേലും ഇവിടെ കോട്ട് വച്ചിട്ടുണ്ടോ?" ഞങ്ങളുടെ ഭാഗ്യത്തിന് മൂന്നു കോട്ട് ആരോ അവിടെ ഇട്ടു പോയിരുന്നു. അതും എടുത്തോണ്ട് ലാബിലേക്ക് നടന്നു. ഇപ്പോഴും ഷൂ കിട്ടിയില്ല, പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു ഐഡിയ. നേരെ ഓടി സ്പോര്ട്സ് സെക്രട്ടറിയെ കണ്ടു സ്പോര്ട്സ് റൂമിന്റെ കീ മേടിച്ചു സ്പോര്ട്സ് റൂമിലേക്ക് ഓടി. ഭാഗ്യം, സ്പോര്ട്സ് റൂമില് ഫുട് ബോള് ബൂട്ട് ഇരിപ്പുണ്ട്, മൂന്ന് ജോഡി ബൂട്ടുമെടുത്ത് ലാബിലെക്കോടി....
ബൂട്ടും കോട്ടും പിന്നെ കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യാത്ത റെക്കൊര്ഡും എടുത്ത് സുമുഖരായി ലാബിന്റെ മുമ്പില് എത്തുമ്പോള് സമയം 10.05. ബാക്കിയെല്ലാവരും experiments തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ക്ലാസ്സിലെ തടിയനായ പഠിപ്പിസ്ടിന്റെ മുഖത്ത് ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോ ഒരു പുച്ച ഭാവം. ഞങ്ങളില് ധൈര്യവാനായ ഒന്നാമന് പതുക്കെ സാറിനെ വിളിച്ചു...
ഒന്നാമന്: സാര്......
സാര്: എന്താ?
ഒന്നാമന്: ലാബ് എക്സാമിന് വന്നതാ..
സാര്: അതെയോ, ഞാന് കരുതി ഫുട് ബോള് കളിയ്ക്കാന് വന്നതാ എന്ന്...
ഒന്നാമന്: അല്ല സര്, സത്യമായിട്ടും എക്സാമിന് വന്നതാ?
സാര്: ആണോ.? മക്കളെ സമയം എത്രയായി?
ഒന്നാമന്: നോക്കാന് വാച്ചില്ല സര്...
സാര്: എന്നാ അവിടെ തന്നെ നിന്നോ, ഇനി അടുത്ത വര്ഷം എഴുതാം...
ഒന്നാമന്: സര്, പ്ലീസ്.....
സാര്: സമയം പറ
ഒന്നാമന്: 10 .10
സര്: അതാ പറഞ്ഞെ അടുത്ത വര്ഷം എഴുതാം എന്ന്
ഇത് കേട്ടതും രണ്ടാമന് കരഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. അവന് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് സാറിന്റെ കാലു പിടിച്ചു പറഞ്ഞു..." ഇനി ആവര്ത്തിക്കില്ല സര്,ഈ തവണ എഴുതാന് അനുവദിക്കണം... പ്ലീസ് സര്... പ്ലീസ്...
ഇത് കണ്ട സാറിന്റെ ഹൃദയം അലിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു. സാര് ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് കയറ്റി വിട്ടു. മനസ്സില് അറിയാവുന്ന തെറി മുഴുവന് ഇന്റെര്ണല് എക്സാമിനരെ മന്നസ്സില് വിളിച്ചു കൊണ്ട് മെല്ലെ അകത്തേക്ക് കയറി ഒരു ക്ലോസ്- അപ്പ് ചിരിയോടെ external എക്സാമിനരുടെ മുമ്പില് ചെന്ന് നിന്നു...
അപ്പോഴേക്കും സാറന്മാര്ക്ക് കുടിക്കാന് വേണ്ടി ചായയും പഴം പൊരിയും മേശ പുറത്ത് കൊണ്ട് വെച്ചു.അപ്പോള് സാര് ചിരിച് കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു..." ഇനി ഇതാവര്തിക്കരുത്, മൂന്ന് പേരും റെക്കോര്ഡ് അവിടെ വെച്ച് ഇതെടുക്ക്.."
ഞങ്ങള് ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ പരസ്പരം നോക്കി. മുന്പിലെ മേശ പുറത്തെ ചൂടുള്ള പഴം പൊരിയും ചായയും കണ്ടു വായില് വെള്ളം ഊറിയെന്കിലും മാന്യത നടിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങള് പറഞ്ഞു " വേണ്ട സര്"
സര്: എടുക്കെടോ
ഞങ്ങള്: വേണ്ട സര്.
സര്: എടുക്കനല്ലേ പറഞ്ഞെ...
ഞങ്ങള്: വേണ്ടാത്തത് കൊണ്ടാ സര്...
ഞങ്ങള് ആകെ ധര്മ സങ്കടത്തില് ആയി. എന്ത് ചെയ്യും, സര് വീണ്ടും വീണ്ടും നിര്ര്ബന്ധിക്കുകയാണ്... ഞങ്ങലാണേല് എടുക്കുന്നുമില്ല.. ഒടുവില് ക്ഷമ കെട്ട് സര് പറഞ്ഞു "നിങ്ങളോട എടുക്കാന് പറഞ്ഞെ, അല്ലേല് മൂന്നിനെയും ഞാന് ഇറക്കി വിടും.."
അത് കേട്ടതോടെ ഞങ്ങള്ക്ക് വേറെ രക്ഷയില്ലാതായി, മൂന്നു പേരും ഓരോ പഴം പൊരി എടുത്ത് കടിച്ചതും ഞങ്ങളുടെ റെക്കോര്ഡ് പുറത്തേക് പറന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു...
" ഇറങ്ങി പോടാ മൂന്നും, question paper എടുക്കാന് പറഞ്ഞാല് പഴം പോരിയാണോടാ എടുക്കുക, താനൊന്നും എക്സാം എഴുതണ്ട.. ഇറങ്ങെടാ ലാബില് നിന്നും..."